Puppet on a String

"Teka, Maya...'di ba ang nanay mo saka tatay mo, mag-asawa din?"
"Hindi."
"E ano?"
"Live in!"
Si Ding uli. "Maya, halika nga sandali!"
"Ano 'yong live in?"
"Mag-asawa rin, pero sa kama lang!"
"Mayaaaa!"
Gigil na gigil na si Ding e hindi pa rin maawat si Maya. Hanggang sa mga panahong ito'y naeeskandalo pa rin si Ding ng mga kuwento tungkol sa pagiging mag-asawa nila ni Lea, sa kama lang. Kakausapin nga niya 'tong Leang 'to. Putang 'nang 'to kasi, lahat na lang... sinasabi sa mga bata!

Ang siping inyong natunghayan ay isang diyalogo mula sa nobela ni Lualhati Bautistang pinamagatang "Bata, bata, pa'no ka ginawa?" Kapuna-puna sa diyalogong ito ang sitwasyon ng dalawang batang sina Maya at Ojie. Tatay ni Maya si Ding ngunit iba ang tatay ni Ojie. Ngunit, iisa lamang ang kanilang ina, si Lea. Siguro'y magtataka kayo kung bakit o paano nabatid ng mumunting isipan ni Maya ang ganitong katotohanan. Simple lang naman ang dahilan ni Lea, ang kanilang ina, kung bakit nito ipinabatid kina Maya ang katotohanan. Kapag may ginawa ka raw, hindi mo dapat itong ikahiya. Ginawa mo ang isang bagay dahil gusto mo. 'Wag mong ikahiyam aba'y ginawa mo e!

Kamakailan lamang ay naglalabasan na sa Internet ang umano'y video o pelikula nina Katrina Halili at Dr. Hayden Kho. Magpasahanggang ngayo'y mainit pa rin ang balitaktakan ukol dito. Makailang beses ko na ring napanood si Katrina sa telebisyon nang umiiyak at nagsasabing, "Nabastos ako! Dapat siyang managot!" Nakuha nito ang aking interes hindi dahil sa naaawa ako sa kanya bagkus ay nayayamot pa nga ako. Bakit siya iiyak ng gayon kung alam naman niyang sa kanyang sariling buom-puso niyang ginawa ang gayon, ang makipagtalik kay Hayden? Boluntaryo kung baga. Hindi ka naman mabi-videohan at mababastos nang gano'n kung 'di ka naman nagpabastos hindi ba?

Kung iisa-isahin ko pa ang mga halimbawa, hindi magkakasya ang lahat ng espasyo sa Internet kung gagawin ko ang gayon. Ipagpalagay na lang nating may dalawang pinto sa iyong harapan na kung saa'y kapag pinasok mo ang isa'y maglalaho na ang pinto mo at hindi ka na makababalik pa. Sa kanan mo ay isang bughaw na pinto. Sa kaliwa nama'y luntian. Pinasok mo ang luntian hindi dahil sa kaakit-akit ito at hindi rin dahil sa may namimilit sa'yong pumasok dito ngunit dahil ginusto mong pumasok. Pagpasok ay saka mo na lamang nalamang isang napakataas na bangin na pala ang iyong kaharap. Isang maling galaw lamang ay baka bumigay ang lupang iyong tinutuntungan. Kumapit ka nang mahigpit sa pinto subalit bigla-bigla'y nawala ang iyong kinakapitan. Sisin-sisi ka dahil dapat ay ang bughaw na pinto na lamang ang iyong pinasok. Pero sa mga kalagayang ganito ay walang magagawang mabuti ang pagsisisi. Magsisi ka ma'y 'di na nito maibabalik ang naglaho nang pinto. Sa iyong pag-iisa ay hindi mo na dapat pag-abalahan pang hanapin ang nawlang pinto dahil kahit an'ng iyong gawin ay naglaho na itong tuluyan. Ang dpat mong gawin ay ang maghanap ng panibagong pintong nakakubli kung saan man, kahit pa sa paanan ng napakatarik na bangin.

Maaari kang magsisi at makapag-sorry pero nais kong linawing wala na itong magagawa. Kahit magngangangawa ka sa kalsada, napagtaksilan mo na ang asawa mo. Kahit na maglupasay ka sa harapan ng Santo Papa e napatay mo na ang kapitbahay mo. Kahit na mangumpisal ka sa Heswita araw-araw, mapapatawad ka nga ng Diyos (kung taos ang pangungumpisal mo) pero hindi mo na maibabalik ang buhay ng batang ipina-abort mo. Hindi ko sinasabing masama ang magsisi. Sinasabi ko lamang na hindi pagsisisi ang magiging daan tungo sa pintong iyong hinahanap.

Nais ko ring linawing ang bawat tao ay hindi mga puppet na kinokontrol ng kung sinuman sa pamamagitan ng pisi upang gawin ang mga bagay na ginagawa nito. Ang bawat tao ay may sariling kakayanang pumili at magdesisyon kung ano'ng tama at kung ano'ng mali. Ang bawat pagpiling gagawin mo ay may kaakibat na pananagutan. At ang pananagutang iyon ay sumasaklaw sa kung ano'ng ginawa mo at sa kung anumang magiging bunga nito.

'Wag kang gagawa ng isang bagay na 'di mo mapapanindigan. Otherwise, 'wag mo na lang gawin. Bibigyan mo lang ng kahihiyan ang iyong sarili.